Mijn naam is Isis. Ik ben 12 jaar oud en ik woon samen met mijn mama en papa en onze twee honden in Etten-Leur. Ik ben gezond geboren maar toen ik zes maanden was ben ik ziek geworden. Ik heb nu moeilijk instelbare epilepsie en een stofwisselingsziekte. Daardoor heb ik moeite met praten en doen mijn spieren soms niet wat ik wil, ze gaan op slot of worden heel slap. Mijn energieniveau wisselt heel erg gedurende de dag.
Leren van anderen
Ik ben al jaren bij de Speeltuinbende, omdat ik het gezellig vind om dingen in een groep te doen. Dan leer ik veel van anderen. Fietsen, steppen, rennen, krijten, schommelen, voetballen, picknicken, tikkertje… Ik doe aan alles mee! Mijn moeder is er voor mij, maar ik zou het ook fijn vinden om alleen met andere kinderen te spelen. Het leukste Speeltuinbende-uitje vond ik met een grote speeltuin gebouwd van zeecontainers. We mochten van grote hoogte naar beneden tokkelen!
Wandklimmen is echt mijn ding
Ik ben erg trots op mijn mama en papa. Ze zorgen ervoor dat ik veel kan en mag doen. Zo heb ik leren wandklimmen, iets dat eigenlijk niet mogelijk is met mijn beperking. Toen ik klein was ben ik links verlamd geraakt en de dokters dachten dat het niet meer goed zou komen. Samen met mijn mama hebben we hard gewerkt en nu kan ik best goed lopen en fietsen op twee wielen. Papa heeft zijn diploma gehaald om mij te zekeren en mama zorgt dat ik blijf leren en dat maakt me elke dag vrolijk.
Puber in de speeltuin
Omdat ik nu groter word, merk ik steeds meer dat de speeltuinen te klein worden voor mij. Maar ik vind het spelen nog zó leuk. Het zou voor mij dus fijn zijn als ik nog een tijdje als puber in de speeltuin mag spelen op aangepaste speeltoestellen en dat ze veilig zijn om bijvoorbeeld in te kunnen klimmen. Ik weet nog niet wat ik later wil worden. Alles is nog leuk, maar zorgen voor een ander vind ik het allercoolst! Ik maak graag koffie. Wie weet zet ik binnenkort een bakkie koffie voor jouw mama en/of papa. Dat zou erg gezellig zijn toch?